آلفردو جیمز پاچینو (متولد 25 آوریل 1940) یک بازیگر و فیلمساز آمریکایی است. در یک حرفه ای که بیش از پنج دهه طول می کشد، او جوایز و نامزدی زیادی از جمله یک جایزه آکادمی، دو جایزه تونی و دو جایزه اول امی دریافت کرده است. او یکی از معدود بازیگرانی است که تاج سه گانه قانون گذاری را دریافت کرده است. او همچنین با جایزه موفقیت زندگی AFI، جایزه سیسیل B. DeMille و مدال ملی هنر مفتخر شده است. یک بازیگر روش و دانشجوی سابق استودیوی HB و استودیوی بازیگران، جایی که او توسط چارلی میتون و لی استراسبرگ آموزش داده شد، اولین فیلم پاچینو در سن 29 سالگی با نقش جزئی در من، ناتالی (1969) بود. او برای اولین نقش اصلی خود به عنوان یک معتاد هروئین در پارک سوزن (1971) متوجه شد. تحسین و به رسمیت شناختن گسترده با نقش موفقیت خود را به عنوان مایکل کورلئونه در فرانسیس فورد کوپولا's The Godfather (1972)، که او اولین نامزد اسکار خود را دریافت کرد، و او نقش در دنباله های The Godfather Part II (۱۹۷۴) و بخش Godfather III (1990) را تکرار خواهد کرد. تصویر او از مایکل کورلئونه به عنوان یکی از بزرگترین در تاریخ فیلم در نظر گرفته شده است. پاچینو نامزد جایزه آکادمی برای بهترین بازیگر برای Serpico (1973)، Godfather Part II، Dog Day Afternoon (1975) و ... و عدالت برای همه (1979)، در نهایت برنده آن برای بازی یک کهنه سرباز نظامی نابینا در Scent of a Woman 1992. برای اجرای او در پدرخوانده، دیک تریسی (1990)، گلنگاری گلن راس 1992، و ایرلندیمن 2019، او بهترین نامزد اسکار را به دست آورد.