بیلی وایلدر، متولد ساموئل وایلدر؛ 22 ژوئن 1906، مدیر متولد اتریش، فیلمنامه نویس و تهیه کننده بود که به عنوان یکی از موفق ترین فیلمسازان عصر طلایی هالیوود شناخته می شود. امروز او برای کمدی های خود شناخته شده است، اگرچه او همچنین درام ها و فیلم های نوآر را کارگردانی کرد. وایلدر یکی از تنها پنج نفری است که جوایز آکادمی را به عنوان تهیه کننده، کارگردان و نویسنده برای همان فیلم ( آپارتمان) به دست آورده اند. کار وایلدر در آلمان آغاز شد، جایی که او به عنوان نویسنده ای برای فیلم های کمدی از سال 1930 کار می کرد. پس از تسخیر قدرت نازی ها در سال 1933، او به ایالات متحده مهاجرت کرد، جایی که او همچنان به نوشتن فیلمنامه ادامه داد، از جمله ارنست لوبیتش (1939) و توپ آتش هاوارد هاوک (۱۹۴۱). از اوایل دهه 1940، وایلدر مجاز به فیلم برداری از فیلمنامه های خود بود و بنابراین نام خود را به عنوان یک کارگردان ساخت. در ابتدا، بزرگترین موفقیت های او شامل فیلم های فوق العاده دراماتیک مانند Indemnity دوگانه (1944)، تعطیلات از دست رفته (1945)، بلوار غروب آفتاب (1950) و آس در حفره (1951) بود. تنها پس از آن بود که او به طور فزاینده ای به کمدی تبدیل شد، از جمله Stalag 17 (1953)، Sabrina (1954) و The Seven Year Itch (1955)، اگر چه او کمی به درام دادگاه با شاهد برای دادستانی (1957). با برخی مانند آن داغ (1959) و آپارتمان (1960) او مشهورترین و احتمالا موفق ترین فیلم های کمدی خود را، دومی حتی دریافت پنج اسکار. در یک، دو، سه (1961)، وایلدر با شرایط زمان در کشور سابق خود، آلمان و کمدی رمانتیک موفق Irma la Douce (1963) برخورد کرد.