دانیل دی-Lewis (متولد ۲۹ آوریل ۱۹۵۷) بازیگر بازنشسته شهروندی بریتانیا و ایرلند است. او اغلب به عنوان یکی از بزرگترین بازیگران در تاریخ سینما توصیف شده است، او در طول حرفه خود که بیش از چهار دهه شامل سه جایزه آکادمی، چهار جایزه BAFTA، سه بازیگر فیلم جشنواره جوایز و دو جایزه گلدن گلوب. این بازیگر در صحنه تئاتر جوانان ملی قبل از پذیرش در مدرسه تئاتر قدیمی بریستول که او برای سه سال حضور داشت، پیشرفت کرد. با وجود آموزش سنتی خود در بریستول Old Vic، او به عنوان یک بازیگر متد شناخته شده برای وفاداری مداوم خود را به و تحقیق از نقش های خود را در نظر گرفته شده است. محافظت از زندگی خصوصی او به ندرت مصاحبه می کند و حضور عمومی بسیار کمی دارد. Day-Lewis بین تئاتر و فیلم برای بسیاری از اوایل دهه 1980، پیوستن به شرکت سلطنتی شکسپیر و بازی مونتگو در رومئو و ژولیت و فلوت در رویای شب نیمه تابستان. بازی نقش عنوان در Hamlet در تئاتر ملی لندن در سال ۱۹۸۹، او صحنه را پس از شکستن در صحنه ای که روح پدر Hamlet قبل از او به نظر می رسد ترک کرد - این آخرین ظاهر او در صحنه بود. پس از حمایت از نقش های فیلم در گاندی (1982) و The Bounty (1984)، او برای اجرای موفقیت آمیز خود در Laundrette (1985)، اتاق با یک View (1985) و نور تحمل ناپذیر بودن (1988) تحسین کرد. او جوایز آکادمی را برای نقش های خود در پای چپ من (1989)، خون (2007) و لینکلن (2012) به دست آورد. دیگر نقش های معروف اسکار او در نام پدر (1993)، گنگ نیویورک (2002) و Phantom Thread (2017) بود.