مارلون براندو جونیور ( آوریل 3، 1924 - 1 ژوئیه 2004) یک بازیگر آمریکایی بود. او یکی از تأثیرگذارترین بازیگران قرن بیستم را در نظر گرفت، او در طول دوران حرفه ای خود که شامل شش دهه، از جمله دو جایزه آکادمی، دو جایزه گلدن گلوب و سه جایزه فیلم آکادمی بریتانیا بود، چندین جایزه دریافت کرد. براندو همچنین فعال بسیاری از دلایل، به ویژه جنبش حقوق مدنی و جنبش های مختلف بومی آمریکا بود. پس از مطالعه با Stella Adler در دهه 1940، او به عنوان یکی از اولین بازیگران برای آوردن سیستم استیسلاوسکی از عمل و روش عمل، مشتق شده از سیستم استیسلاوسکی، به مخاطبان اصلی است. او در ابتدا تحسین و اولین نامزد جایزه آکادمی خود را برای بهترین بازیگر در نقش پیشرو برای تکرار نقش استنلی Kowalski در اقتباس فیلم ۱۹۵۱ بازی تنسی ویلیامز به نام آرزو، نقش که او با موفقیت در برادوی آغاز شد. او ستایش های بیشتری دریافت کرد و جایزه اول آکادمی و گلدن گلوب برای عملکرد او به عنوان تری مالاوی در اسکله و تصویر او از رهبر باند موتور سیکلت سرکش جانی Strabler در The Wild One ثابت کرد که یک تصویر پایدار در فرهنگ محبوب است. براندو نامزد جایزه آکادمی برای بازی Emilyno Zapata در زنده باد Zapata! (1952)؛ مارک آنتونی در Joseph L. Mankiewicz’s 1953 اقتباس فیلم اقتباس از جولیوس سزار شکسپیر؛ و نیروی هوایی سرگرد لوید Gruver در Sayonara (1957)، اقتباس از رمان جیمز A. Michener’s 1954. دهه 1960 شاهد این بود که حرفه براندو یک رکود تجاری و بحرانی را به خود اختصاص داد.