از ویکی پدیا، دانشنامه آزاد پائولو ایستپا (۶ ژوئن ۱۹۰۶ – ۱ می ۱۹۸۸) بازیگر ایتالیایی و لقب دهنده بود. او در رم متولد شد و در سال 1927 به عنوان بازیگر صحنه در تئاتر در رم آغاز شد و در فیلم های 1932 شروع به فعالیت کرد. به عنوان یک بازیگر صحنه، مشهورترین آثار او شامل کسانی است که پس از جنگ جهانی دوم، زمانی که او با کارگردان Luchino Visconti ملاقات کرد: این دو، همراه با همسر Stoppa، بازیگر Rinalli، سه گانه ای را تشکیل دادند که سازگاری آثار نویسندگانی مانند Chekov، شکسپیر و Goldoni بسیار تحسین برانگیز بود. او در تلویزیون در سال 1960 در سریال درام Vita col lore e به عنوان دیوانه، رسیدن به بالای محبوبیت در 1970s، به ویژه در انطباق رمان های جرم و جنایت توسط Friedrich Dürrenmatt (Il giudice eilo ilo boia و Il Sospetto) و آگوست De Angelis. به عنوان یک بازیگر فیلم، Stoppa حدود 194 نمایش بین 1932 و بازنشستگی خود را در سال 1983 ساخته است: فیلم هایی که او در آن ظاهر شد شامل کلاسیک های محبوب مانند Miracolo a Milano (1951)، روکو e گوگرد (1960)، زنده باد l'Italia! (1961، Il Gattopardo (1962)، La matricaar (1968)، Amei در میمی (1982) او همچنین نقشی در حماسه سرجیو لئون پس از یک زمان در غرب (1968) داشت و در بکت (1964) ظاهر شد. Stoppa همچنین یکی از مشهورترین فیلم های ایتالیایی بود. او این فعالیت را در دهه ۱۹۳۰ به عنوان فرد آستر آغاز کرد. بازیگران دیگری که او به آن اشاره کرد شامل ریچارد ویدمارک، کرک داگلاس و پل مای هستند. شرح بالا از مقاله ویکی پدیا، پائولو Stoppa، تحت CC-BY-SA، لیست کامل از مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.