در دوران حرفه ای ۴۰ ساله اش به عنوان یکی از بازیگران قدیمی هالیوود، رابرت وبر همیشه جایگاه خود را با بازی تمام انواع نقش ها مشخص کرد و به طور کلیشه ای به بازی تنها یک نوع شخصیت تبدیل نشد. گاهی اوقات او نقش مهمی ایفا می کند (نگاه کنید به هیستریا (1965)). وبر برای اولین بار در صحنه های کوچک و چند نمایشنامه برادوی شروع به کار کرد و قبل از اینکه نقش جوزور 12 را در 12 مرد خشمگین (1957) به دست آورد، در ارتش خدمت کرد. او همچنین به خاطر فیلم های جنگی متعدد شناخته شده بود، که ژنرال لی ماروین را در The Dirty Dozen (1967) یا به عنوان دریاسالار واقعی زندگی می کند، فرانک جی. فیتچر (۱۹۷۶). بهترین فیلم های شناخته شده Webber عبارتند از امید بزرگ سفید (1970)، انتقام از پلنگ صورتی (1978)، 10 (به عنوان آهنگساز Dudley Moore's lyricist شریک)، خصوصی بنیامین (1980)، وایلد Geese II (1985) و ستاره دار با ریچارد Dreyfus و Barbra Streisand به عنوان دادستان McMillian در نوتس. در سال ۱۹۸۹، او از بیماری Lou Gehrig (پربارروزهای بعد از ظهر فاجعه بار) در مالیبو، کالیفرنیا، اندکی پس از اتمام تولید تلویزیونی 1988 چیزی در آنجا وجود دارد (تلویزیون). او شبیه به بازیگر شخصیت کوین مک کارتی بود.